Ivo Janssens (red.).

Uitg. Sterck & De Vreese (2020) i.s.m. Stiftung Gedenkstätten Buchenwald und Mittelbau-Dora en met de steun van Oikos.

===============================================

Mensen worden uitgesloten om wie ze zijn of omwille van de groep waartoe ze behoren. De weigering om dat te beschouwen als een onrecht maakte opgang voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Het is ook vandaag een opvallend gegeven. Dat er gelijkenissen te beschrijven zijn tussen de jaren 1930-40 en nu is geen toeval. Meer evenzeer zijn er verschillen vast te stellen en kunnen er vraagtekens geplaatst worden bij de lessen uit de geschiedenis.

In dit boek staan twee getuigenissen tegenover elkaar. Zij geven net met nuance en een verrijkt inzicht aan wie de mens is, wat hij aanricht en aankan. Negen intellectuelen en kunstenaars die in Buchenwald verbleven, getuigen over hun leven en menswaarde. Michael Löffelsender, wetenschappelijk medewerker van de Buchenwald Gedenkstätte, schrijft een indringend voorwoord.

Achttien actuele denkers, academisch of pragmatisch actief, reflecteren over de druk die er ook vandaag ligt op veelzijdigheid en democratie. Allemaal doen ze dat vanuit de overtuiging dat de idealen van het humanisme en de Verlichting ons kunnen blijven inspireren.

Charlotte Van den Broeck, Patrick Dewael, Eric Corijn, Georgi Verbeeck, Marc Reynebeau, Peter Wouters, Marjan Verplancke/ Simon Schepers, Aline Sax, Eva Brems, Béatrice Delvaux, Koen Vanmechelen, Geert van Istendael, Pieter de Buysser, Rachida Lamrabet, Herman Van Goethem, Stijn Devillé en Koen Aerts schreven spraakmakende bijdragen. Inleiding en eindredactie Ivo Janssens. Elk vanuit hun discipline of invalshoek waarschuwen ze voor een historisch geheugenverlies. Het verleden is onvoltooid niet alleen op het vlak van daders en slachtoffers maar ook op het vlak van democratische waarden als mensenrechten,  de vrijheid van meningsuiting en de rechtstaat.