Wie is er bang van degrowth? Alleen al de term jaagt rechtse opiniemakers en vermogensbeheerders de gordijnen in. Groei is de smeerolie van het kapitalisme. Als de economie groeit, dan gaat alles goed, zo leer je op school. Maar wat bedoelen we met groei? Moet alles zomaar blijven groeien tot in het oneindige? De klimaatcrisis laat zien dat oneindige groei op een eindige planeet onmogelijk is. Degrowth, of omgroei, biedt een alternatief. Een veelbesproken term, maar nog vaak verkeerd begrepen. Dit essay geeft je de sleutels van een van de debatten van deze tijd in handen. Ontdek hoe een samenleving eruit kan zien die niet meer afhankelijk is van economische groei. Een wervend verhaal over minder privéjets, ongelijkheid, burn-outs en afvalbergen, maar ook over meer levenskwaliteit, tijd voor elkaar, duurzame spullen en een gezonde planeet. Anders gezegd, een goed leven voor iedereen binnen de grenzen van de planeet.

“Omgroei daagt ons uit om verder te kijken dan de huidige economische modellen die momenteel de hoofdoorzaak zijn van de klimaatcrisis. Als we deze eeuw willen overleven met onze menselijke samenleving is een fundamentele verandering onontkoombaar. Omgroei, gekoppeld aan een diepgaande dekolonisatie van de huidige wereldverhoudingen en échte democratie zullen hier de bouwstenen van zijn.” – Anuna De Wever

“‘We wisten dat niet’ – dit zwak excuus is al lang niet meer bruikbaar als het over de klimaatverandering gaat. Omgroei confronteert ons andermaal met de harde feiten, maar biedt gelukkig ook antwoorden, vooreerst in de verbeelding van de auteurs, vervolgens in een concreet verandermodel. Hoeveel droogtes en overstromingen moeten er nog komen vooraleer we kiezen voor oplossingen op langetermijn? Voor omgroei dus?” – Paul Verhaeghe

“Omgroei lees ik als een pleidooi voor systeemverandering en voor echte sociaal – ecologische groei. Dat is meer dan het leggen van een laagje groene vernis op ons huidig productiemodel. Het is kiezen voor groene basisdiensten, voor een sterke overheid en voor geëngageerde burgers en burgercoöperaties.” – Mieke Schauvliege