Oikos 83
De Zweedse rechtenactivist Aral Balkan vertelt ons waarom we de individuele soevereiniteit en gezonde commens in de digitale wereld moeten aanmoedigen. Hij pleit voor een maatschappij waarin de omgeving die iedereen toebehoort ook daadwerkelijk publiek is en wordt gedeeld door en met iedereen. Waarom hij Facebook vergelijkt met een veefabriek voor mensen kan je verder lezen in deze nieuwe Oikos uitgave.
Lieven De Cauter (cultuurfilosoof verbonden aan het departement Architectuur van de KULeuven en de mediaschool RITCS) geeft een duidelijk overzicht hoe ‘De aardappeloorlog’ tot stand kwam maar veel belangrijker gaat hij in op de kern van deze ‘ggo-zaak’, waarbij hij de link legt met de ‘Slow Science Manifesto’, dat zich verzet tegen de commercialisering van wetenschappelijk onderzoek.
Verder schrijven Kati Van de Velde en Dirk Holemans hier over democratie in digitale tijden. De vraag is of de democratische instellingen, die vooral zijn ontstaan in de 19de eeuw, wel voldoende aangepast zijn aan de digitale technologieën die de dag van vandaag elk domein volledig doordringen. De auteurs formuleren concrete aanbevelingen om tot een moderne, digitale democratie te komen. Dit onderbouwen ze met voorbeelden uit Spanje, Frankrijk en IJsland en verschillende Belgische steden.
Pascal Debruyne toont hoe in een stad als Gent stedelijke overheid en civiele samenleving de krachten bundelen om experimentele integratiepraktijken te ontwikkelen voor nieuwkomers. De kracht van dergelijke stadscoalities is fundamenteel. Ze leidt niet alleen tot meer bestuurlijke kracht, maar vooral tot innovatief potentieel om outside the box te denken en te handelen.
Tot slot schrijft Filip Debuyne over hoe het beroep van boer steeds verder komt te staan van de vaardigheid om voedsel te produceren. Boeren zijn nu verplicht vooral financiële zaakvoerders, bezig met leningen, afbetalingen, inkomsten, subsidies en prijzen. De auteur zoomt in op de sociale en ecologische gevolgen van deze overgang naar monocultuur landbouw.